Nog een kleine maand en we verhuizen met het hele bedrijf naar ons nieuwe pand. Qua afstand is het nog niet zo heel schokkend: het is goed en wel de straat uit. Maar voor het team – en voor mij persoonlijk – is het echt een stap. De verhuizing markeert de overgang naar een nieuwe fase in ons bedrijf. Waarin maatwerk interieur niet alleen meer ruimte krijgt, maar ook een veel prominentere rol. Ik kijk ernaar uit. En toch doet het je toch ook wat om na bijna 15 jaar de deuren achter je dicht te trekken…
De werkplaats aan de Scottweg is al een aantal maanden operationeel. In de praktijk verandert dus niet zoveel. Als de showroom en de kantoren straks over zijn, wordt het makkelijker communiceren. Belangrijk met alle nieuwe mensen die er inmiddels rondlopen binnen ons bedrijf. Toch is het vooral wat er in niet-praktische zin verandert: de overgang naar een pand waar onze ambitie de ruimte krijgt. En waar die ambitie ook letterlijk – door de gevel aan de Nansenbaan – zichtbaarder wordt.
De ene deur trek ik
straks achter me dicht,
de andere gaat open.
Toen we als parketbedrijf in 2005 van Middelburg naar Goes verhuisden, was dat niet zozeer met de ambitie om te groeien. We wilden als familiebedrijf gewoon borgen dat we onszelf konden blijven. Middelburg wilde alle woonwinkels uit het centrum verplaatsen naar de woonboulevard. Dat zagen wij niet zitten: wij waren en zijn nooit een bedrijf geweest dat het van kijkers moet hebben. Onze werkplaats was ruim 1x zo groot als de toonzaal en wij werkten het liefste op afspraak. Met oog en tijd voor de klant.
Het ondernemersklimaat in Goes kenden we ook en mijn vader, moeder en ik zagen hier toekomst. Zowel consumenten als zakelijke opdrachtgevers wisten ons inderdaad snel te vinden, en tussen 2005 en 2006 verdubbelde zelfs onze omzet. Helaas ging de recessie ook niet aan ons voorbij en moesten we noodgedwongen afscheid nemen van mensen. Ook dat zijn herinneringen die aan ons pand kleven, net als oprechte dankbaarheid dat we wel onze vaste waarden in het bedrijf konden behouden.
We hebben hier echt pieken en dalen meegemaakt. Na de moeilijke jaren kwam in 2011 een ‘doorbraak’ in de grachtengordel in Amsterdam. Na het Hyatt’s Andaz hotel aan de Prinsengracht volgden andere high end hotels. Dat waren nog eens opdrachten! Maar het legde ook een druk op het team. Het is niet altijd leuk om zo ver te reizen en dagen van huis te zijn. Het was zelfs reden voor mij, toen ik in 2018 het bedrijf alleen overnam, de beslissing te nemen vooral in de regio te willen groeien.
Om die ambitie waar te maken, moest ik breder kijken dan parket. En daarmee kwam al snel de noodzaak om uit te breiden met onze werkplaats. En onze showroom, omdat je voor maatwerk interieur een ander adviesgesprek en andere presentatie nodig hebt. De stap naar een nieuw pand is dan ook logisch, maar daarom niet minder definitief. Ik laat toch het pand achter waar ik samen met mijn ouders aan dit bedrijf heb gebouwd. Heb nagedacht over de toekomst en soms ingrijpende beslissingen heb genomen.
En nu neem ik deze beslissing om te verhuizen alleen. Maar wel met een fantastisch team om me heen. Met hen wil ik dat ik aan de Scottweg doorzetten wat we aan de Amundsenweg hebben ingezet. Nog meer groeien in zakelijke en blijven varen op particuliere opdrachten. Die ene deur trek ik straks dan wel achter me dicht, de andere gaat open. En waar het echt om draait bij Van den Dongen, dat neem ik mee.
Bart