Streven naar perfectie...
Soms komen klanten helemaal blanco de showroom binnen. Dat kan best een uitdaging zijn. Maar aan de andere kant: je hebt pas echt een uitdaging als een opdrachtgever al precies in zijn hoofd heeft wat hij wil – terwijl je dat nou net niet standaard kunt vinden bij je leveranciers. In alle eerlijkheid: dat zijn de opdrachten waar ik helemaal op los kan gaan. Dat heb ik dan ook gedaan, samen met Kees van Iwaarden zelf.
Iwaarden schilders is natuurlijk een naam in de regio. Dat heeft het bedrijf niet in de laatste plaats te danken aan het feit dat bij Kees de lat altijd hoog ligt. Kritische schilders zijn logisch ook kritische opdrachtgevers, helemaal als het aankomt op de exacte kleur voor de kasten in zijn nieuwe keuken – en ja, dat heb ik dus geweten. Nou zijn we als ondernemers al jaren bevriend, maar in plaats van gezellig een avondje bij elkaar op de bank, stonden wij dus heel wat avonden samen in de schuur: om proefjes te maken met verschillende kleuren en lagen, oliën en logen…
Het begon eigenlijk met een balk. Geen flauwe balk, maar een stevige jongen van 5 meter lang en 15 x 15 cm dik. Een markante, authentieke dakbalk die boven het aanrechtblad moest komen. Daarvoor waren we speciaal naar het Oosten van het land afgereisd, naar een leverancier van reclaimed oud hout. Gezinnen mee, ’s avonds naar de Italiaan, helemaal goed. Maar daarna zat die balk dus tussen de oren – en moesten de kasten daar precies bij passen. Om te beginnen werd monster na monster opgevraagd bij diverse fineerderijen. Daarna begon het testen, kleuren en keuren dus…
Al zeg ik het zelf (en na zo veel afgekeurde resultaten mag ik dat ook zeggen): de nieuwe keuken van Kees en Bianca is gewoon top. Superstrak van ontwerp qua indeling en kasten – maar wel heel warm door de authentiek aandoende eikenkleur. Een prachtig contrast ook met de zwarte handgebakken tegels op de wand achter het aanrecht en het keukeneiland met betonnen blad. De kastenwand oogt robuust en massief, wat ook weer heel bijzonder is omdat we voor de deuren dus een prima alternatief gevonden hadden in kwalitatief houtfineer. Wat je dus absoluut niet ziet!
Op zich heeft het wat als je de vrije hand krijgt om een ontwerp te maken, daar zelf een mooie houtsoort bij kiest, in een kleur of bewerking die jij mooi vindt. Maar een uitdaging zoals die van Kees heeft ook wel wat. Niet je creativiteit wordt geprikkeld maar je vakmanschap, dat stukje wat het heerlijk vindt om te streven naar perfectie. Om door te gaan totdat het echt helemaal goed is. Dat zijn ook de momenten dat ik me realiseer hoeveel ik van mijn vak en van hout hou. Want er is geen enkel ander materiaal waar in zoveel nuances leven in zit, en waar je zoveel leven uit kunt halen.
De foto’s hieronder geven je een vrij goede indruk van de uitstraling in de nieuwe keuken van Kees van Iwaarden en Bianca Gorter. Heb ik een woord teveel gezegd?
Bart
Wil je ook mijn eerdere blogs lezen?
